το εκκρεμές των θεών [Λαιστρυγόνων δέσμιος]

αντί για δόντια ο θεός

μου έδωσε δυό γλώσσες

αιμόφυρτο με ξάπλωσε

στου λύκου την φωλιά

αντί για πόδια ο θεός

με γέμισε με ρίζες

σ΄ ένα βράχο με κάρφωσε

και έγινε βροχή

αντί για χάρτη ο θεός

μου έδωσε πυξίδα

και με παράτησε γυμνό

στων Λαιστρυγόνων το νησί

αντί για μάτια ο θεός

μου έδωσε μια κόρνα

για να μ' ακούν τ' αμάξια όταν περνώ

τον δρόμο και να με προσπερνούν

θεός είσαι εσύ

ή διάβολος;

και τί είναι αυτό το ζάρι

που έβαλες στο χέρι μου;

πες μου

γιατί χαμογελάς;

το εκκρεμές των θεών [προαγωγή]

τούτος ο οίκος γράφει απ΄έξω

"Πύργος της Βαβέλ"

στην πόρτα ένας μέθυσος

χαρίζει καθρεφτάκια

"ορίστε νεαρέ μου,

η πεδιάδα της Χαναάν"

κραδαίνει το μπαστούνι του

στέκεται η Σφίγγα προσοχή

το χέρι απλώνω πρόθυμα

και μου μετράει δέκα βουρδουλιές

μου ρίχνει ξύδι στις πληγές

με ντύνει με μετάξι

μοναχικός ο δρόμος μου

στα βάθη των αιώνων

το εκκρεμές των θεών [καρτ-ποστάλ]

τούτος ο βράχος
ιερός

του κόσμου ομφάλιος λώρος

απ' την ομίχλη έγνεθε

πέπλο για την Πυθία

τούτος ο βράχος

ιερός

τον έγδυσε ο Φειδίας

σπίθες βγάζαν τα σκέλια του

τον Δία σαν γεννούσε 

τούτος ο βράχος

ιερός

θεμέλιο της γνώσης

πάνω του έρανε ο Θεός

μέλι και αγουρίδα 

τούτος ο βράχος

ιερός

οδύρεται και κλαίει

πόρνη τον καταντήσανε

δυό ευρώ το καρτ-ποστάλ

το εκκρεμές των θεών [μάντης Τειρεσίας]

πλάβι το χρώμα της αυγής

στα ατέρμονα λιβάδια

φυλλοροεί η άβυσσος

στάχτη και μπουκαμβίλιες

εντυπωσιακό το θέαμα

για τον περαστικό αναβάτη

στην άκρη του δρόμου κάθομαι

"την άγνοια σου δώσ' μου να γευτώ"

του λέω "καλέ μου νέε"

του δείχνω στο χέρι μου
- και κλαίω -

δυό κουρασμένα μάτια




dark blue is the colour of dawn
in the never-ending fields of my exile
ash and bougainvilleas
are gently shed from the abyss, upon this forsaken place
all year long
what an impressive sight!

for the wandering rider passing-by
I sit upon the edge of the road and cry out:
"how I long to taste your ignorance, young man"
and show him with utterly despair
my two eyes, shining in my calloused hands




Dark blue is the colour
the colour of dawn,
in the never-ending fields of my exile:
this land I' ve now come to call home.

Ash and bougainvilleas
are gently shed from the abyss up above,
upon this forsaken place.
All year long!

What an impressive sight, oh my!
for the wandering rider passing-by.
I sit upon the edge of the road and cry out:

"How I long to taste your ignorance, young man.
But fate's been cruel and so it seems I can't"
I mumbled and laughed, whilst cursing, again and again
while cuddling with my eyes, shining in my calloused hand.

Ash and bougainvilleas.

το εκκρεμές των θεών [σημείο τήξης]

τ' αστέρια ψάχνω στην ανθρώπινη ψυχή

εκεί μου είπαν θα τα βρω οι αρχαίοι σαμάνοι

νιφάδες αντί - ύλης, βουτηγμένες σε φώσφορο

ακατέργαστα διαμάντια, κεντημένα στα μαλλιά της Κλεοπάτρας

και αστραφτερά δάκρυα, στο καθάριο βλέμμα μιας νέγρης πόρνης

δυο λεπτά πριν σημάνουν οι καμπάνες μεσάνυχτα

το εκκρεμές των θεών [γενική απογραφή]

δηλώνω ιερόσυλος

όχι ειδωλολάτρης

τον Βαραβά ασπάζομαι

τον Ναζωραίο σταυρώνω

αποθεώνω τον άνθρωπο

στην θεία του υπόσταση ριγώ
με τον δικό μου τρόπο

το εκκρεμές των ανθρώπων [βαθιά νυχτωμένος]

κι αν δεν σε βλέπω

ακούω τα βήματα σου

σαν τότε που σε έβλεπα

μα δεν μπορούσα να σε ακούσω

κι ας μάτωνες τ' αυτιά μου

αλήθεια

πότε θα' ρθει η ώρα να σε γευτώ;

το εκκρεμές των θεών [αποθέωση]

λυσομανά η ψυχή μου
τα κύματα αποτραβήχτηκαν

αναζητήσαν θαλπωρή

στην αγκαλιά του Ποσειδώνα

όρθιος σηκώθηκα

πίσω απ' τα βράχια κρύφτηκε κι αυτός

το εκκρεμές των ανθρώπων [μαύρη πέτρα]

αν είναι πάλι απόψε μάτια μου να κλάψεις

κλάψε πάνω σε ένα λευκό χαρτί

έτσι

όταν ξυπνήσεις το πρωί

η θλίψη θα έχει εξατμιστεί

και πού ξέρεις;

μπορεί να ξεχαστείς και να γελάσεις

το εκκρεμές των ανθρώπων [ονειρώξεις]

παιχνίδι θέλει το όνειρο

και χάδια τρυφερά

δεν δίνεται στον ανέραστο

ούτε στον ακαμάτη
 

το εκκρεμές των ανθρώπων [ασκήσεις γραμματικής]

η γνώση, της επίγνωσης, ώ απόγνωση
η θύμηση, της λησμονιάς, ώ μοναξιά

η λησμονιά, της θύμησης, ώ γέρας

η αιωνιότητα, της στιγμής, ώ θάνατε

η αγνότητα, της σήψης, ώ ζωή

η περηφάνεια, της ντροπής, ώ θάλαττα

η δύναμη, της προσμονής, ώ θλίψη

η αδυναμία, της σαρκός, ώ βάλσαμο

και της ψυχής η αδυναμία, προπάντων της ψυχής

το εκκρεμές των θεών [ο ασκός του αιόλου]

πόση αλήθεια - αλήθεια - αντέχεις;

θαρρείς πως είσαι δυνατός;

πρίν ανοίξω το στόμα μου

ήδη άρχισες να τρέχεις

το εκκρεμές των ανθρώπων [η γνώση, της επίγνωσης, ω απόγνωση]

πως μπόρεσες και δέχτηκες σαν δεδομένο

κάτι το οποίο δεν σου δόθηκε ποτέ;

λαθρεπιβάτης σε ένα χαλασμένο τραίνο

ψάχνεις την γνώση μέσα απ' την ανταμοιβή

το εκκρεμές των θεών [αισώπειος]

σοφός ο λόγος σου Αίσωπε

μα ποιός να σε ακούσει;

μέσα στο πέλαο χάνεται

η κραυγή σου

γίνεται αχός

το εκκρεμές των θεών [ρώμη]

αφού το μπόρεσες εσύ

το δειλινό

η νύχτα

η χαραυγή

σκοτάδι θα γίνω κι εγώ

πρίν γίνω ήλιος με δόντια

το εκκρεμές των θεών [ρωμαικό όργιο]

συγγνώμη πριγκιπέσσα μου

μα ήμουνα ξενύχτης

όλο το βράδυ τα έπινα

στη αγκαλιά της Κίρκης

με τους θεούς τα έβαλα

διακόνεψα άγουρα κορμιά

γεύτηκα αίμα και έρωτα

απ΄του Διονύσου τα τρυγιά

σαν θυγατέρα κρύφτηκα

σε μια τεράστια αγκαλιά

Μορφέα θαρρώ τον έλεγαν

με αγάπησε παραύτα

το εκκρεμές των θεών [η εκδίκηση της Δήμητρας]

 άπληστη ψυχή

 νερό τώρα γυρεύεις

 στο έλεος της φύσης (μου)

 τα χέρια απλώνεις, και γελάς

 το έγκλημα σου ειδεχθές

 ένοχος

 δίχως ελαφρυντικά

 μην χύνεις άλλα δάκρυα

 αίμα ζητάει η μήτρα μου

 για να κυοφορήσει

το εκκρεμές των ανθρώπων [κυματοθραύστης]

κι αν ήταν δύσκολη η νύχτα

λυτρωτικό το φώς της χαραυγής

έπνιξε τον απόηχο

στο αυθόρμητο γέλιο ενός παιδιού
κίνησε η γη, να βρεί τον ουρανό
και έγινε ο κόσμος ένα

το εκκρεμές των θεών [επιτροπή σωτηρίας]

αστάθμητοι παράγοντες

μεγαλοσχήμονες

αστοί

σταθμίσαν την κατάσταση

ένας τους απεφάνθη:

"θάνατος,    

    κι ύστερα ζωή."

οι άλλοι χειροκρότησαν

ενός λεπτού σιγή

και ορμήξανε στο θέσφατο

το εκκρεμές των θεών [λουδοβίκος]

λυτρωτική η νοσταλγία

γάργαρο φώς

στου Άδη τα τοιχώματα

ρίχνει

και άπλετο νερό

στις αμαρτίες μου, τις μικρές
εκθρονισμένος βασιλεύς
του ενεστώτα δέσμιος
το είδωλο μου αναζητώ
σε ένα πιάτο τσίγκινο

το εκκρεμές των θεών [ερμής πραξι-τέλους]

πρωί πρωί

μεσ' τη βροχή
ήρθε ο ταχυδρόμος

μαύρο λεμόνι κράταγε

ίσιαξε τα μαλλιά του

"η πόλις εάλω, δέσποτα"

ψιθύρισε στ' αυτί μου

μεσ' την ομίχλη χάθηκε

δεν τον ξανάδαμε

ποτές

το εκκρεμές των ανθρώπων [εθνάρχου τοποτηρητού]

έπαρση ανθρώπων

σμιλεύουν άσπρο μάρμαρο

σ' ένα παρκάκι γδύνονται

αποθεώνουν πλάνες

ροζιάσανε τα χέρια μου

με πήρε ο ύπνος στη σκιά

το εκκρεμές των ανθρώπων [σαλώμη]

αν ήτανε στο χέρι μου
θα σ' αλυσόδενα στα τάρταρα
πονάνε ακόμα τα πλευρά μου
και έχω ένα κόμπο στον λαιμό

το εκκρεμές των ανθρώπων [σχολή τυφλών]

ένα τσιγάρο δρόμος

απο το φώς στο έρεβος

τροχιά γύρω απ' το πάτωμα
φλόγα, οξυγόνο και σκουριά

σταμάτησε ο χρόνος
ξανοίχτηκα στο πέλαγο
μην περιμένεις άδικα
γυρνούν τ' αδέσποτα σκυλιά;

συχνά πυκνά

μα  σταθερά

πικρής αλήθειας θραύσματα

εκ προμελέτης άγνοια

ισορροπία τρόμου

το εκκρεμές των ανθρώπων [όξινη βροχή]

επί ματαίω ολιγαρκής

την ομορφιά του σώματος

γεύτηκες με τα μάτια

απεγνωσμένη απόπειρα

απο το διπλανό δωμάτιο

τι γεύση έχει η όξινη βροχή;

γνωρίζεις να μας πείς;

πιό ζωντανός κι απ' τη ζωή
στο χείλος του γκρεμού
τα αβαθή της θάλασσας
αγαπημένο στέκι
μιάς νιότης που ξεπέζεψε
τριάκοντα αργύρια
τουλάχιστον, σου μείναν δυό;

το εκκρεμές των ανθρώπων [στην ακρογιαλιά]

μετράω τους χτύπους της καρδιάς μου

πάνω στο μπλουζάκι σου

με τ' ακροδάκτυλα
αγγίζω τον ορίζοντα

πιάνω ένα αστέρι
και στο δίνω φυλακτό

το εκκρεμές των ανθρώπων [κοίλη γή]

ευχάριστη η παρέα σας

μα λέω ν' αποσυρθώ

παρέα με τα τέρατα

τους δαίμονες και τα στοιχειά

έχω γραμμάτια απλέρωτα

δρόμο πολύ, ανηφορικό

rorschach' s journal [in bed with Trinity]

how would you like to take this pill

and then you tell me how you feel

how would you like to master flying

isn't that sth worth dying (for)?

 ‎how would you like to feel the beat

that would be sth, wouldn't it?

guess I' m just curious, but who's not?

at least I'll say I took a shot

rorschach' s journal [downtown metropolis]

metropolis

you cannot miss

ignorant people strive for bliss

cement and bricks

and fiber glass

a life of which all that's left is ash

το εκκρεμές των θεών [παρθενογένεση]

την νύχτα παραδίνομαι
την μέρα οπλοφορώ
ένα με το σκοτάδι γίνομαι
ένα και το αυτό

ανήσυχα πνεύματα

πλημμύρισαν την σκέψη μου

αίμα ζητούν

υποταγή

θαρρούν πως έχουν λόγο

rorschach's journal [... μετά τον χαρακτηριστικό ήχο]

δύο κουβέντες θα σου πώ

και θα το κλείσω

ψάχνω από κάπου να πιαστώ

να επιζήσω

το εκκρεμές των ανθρώπων [πρόταση γάμου]

κι όμως μου φαίνεται σαν χθές

είχες στο χέρι σου δυό κόκκινα τριαντάφυλλα

το ένα μου είπες

"δικό σου ήταν πάντοτε"

το άλλο τ' ακούμπησες στα πόδια μου στο πάτωμα