το εκκρεμές των ανθρώπων [βαθιά νυχτωμένος]

κι αν δεν σε βλέπω

ακούω τα βήματα σου

σαν τότε που σε έβλεπα

μα δεν μπορούσα να σε ακούσω

κι ας μάτωνες τ' αυτιά μου

αλήθεια

πότε θα' ρθει η ώρα να σε γευτώ;