στα χέρια μου σε σήκωσα
σε φίλησα, σε γύμνωσα
πριν σε οδηγήσω, αγάπη μου
στον πιο βαθύ ωκεανό
ρυθμό έδωσα στα κύματα
μ' ολάνθιστα ποιήματα
και μελωδίες που έκλεψα
από ένα κοχύλι, μαγικό
τα ακροδάχτυλα ύψωσα
στον ουρανό, και γύρεψα
νερό να στάξει, αθάνατο
το σώμα σου να πλύνω
και τα μαλλιά σου. (με) χρώματα
και αιθέρια αρώματα
κ' έγινε η ευχή μου προσταγή
λύγισαν οι θεοί, υπακούσαν
κέντησα με αόρατα νήματα
καθάρια συναισθήματα
τα μάτια σου όταν ανοίξεις
πορφύρα να ντυθείς
στα σύννεφα σ' απόθεσα
και τα αστέρια φώτισα
αν το θελήσεις, μάτια μου
τον κόσμο μου εύκολα να βρεις
polu omorfo poihma...mpravo!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν η ζωή γεμίζει εικόνες, χρώματα κι αρώματα την ποίηση... όταν η ποίηση γεμίζει ήχους, αγγίγματα κι αισθήσεις τη ζωή... η μέθεξη αναγεννά, οι στίχοι είναι ανάσες, ζωντανεύουν τα όνειρα κι ο κόσμος γίνεται πιο όμορφος. Ένας κόσμος που αξίζει να τον αναζητάς, να τον βρίσκεις, να τον ταξιδεύεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠανέμορφο κι αυτό το ποίημα, πανέμορφο και τούτο το ταξίδι!
τα ακροδάχτυλα ύψωσα
ΑπάντησηΔιαγραφήστον ουρανό, και γύρεψα
νερό να στάξει, αθάνατο
το σώμα σου να πλύνω..........Αυτό το δόσιμο!!!!!!!!!Υπέροχο!!!!!!!!