ο ναυαγός

πανιά σκισμένα

ματωμένος ο ορίζοντας

σ' ένα τραπέζι αδειανό

δυο σκουριασμένα κηροπήγια

κοίτα! σε λίγο ξημερώνει

κι όλα αυτά, που κάποτε με λύτρωναν

τα έχουν σκεπάσει τα δικά σου βήματα

πες μου, 

κατάλαβες - αλήθεια - τι έχεις κάνει;