Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

το εκκρεμές των ανθρώπων [κάπου, κάποτε]

εγώ δεν είμαι φώς να δείς
μα ούτε σκοτάδι, άλλωστε
και στο ένα και στο άλλο θα με βρείς
μα δεν τα πολύ-μοιράζομαι
κι αν κάπου, κάποτε, με δείς
σε ένα τοίχο με σπρέι, ή στο χαρτί με ένα στυλό
να ξέρεις αυτός, δεν είμαι εγώ
απλά έτυχε και πέρασα