το εκκρεμές των ανθρώπων [προμηθεύς δεσμώτης]

πισθάγκωνα δεμένος

γυμνός

σαν άδολο παιδί

αιώνια καταδικασμένος

κλαίει ο ουρανός
κλαίει και η γή

εγώ

ο ονειροπαρμένος

τα θεία αψήφησα

Εγώ

μεσ' το δειλινό ένας ξένος
ένας λιποτάκτης

αυτός είμαι εγώ