Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

το εκκρεμές των ανθρώπων [κάπα]

... σιωπηλά ...
... έρχεται η νύχτα ...
... την πόλη σκεπάζει ...
... μα για δές ...
... που στο σκοτάδι ...
... η θλίψη γίνεται δάκρυ ...
-
... ποιός να το' λεγε ...
... ξανά ...
... μια λαχτάρα μεγάλη ...
... θα με βγάλει ...
... στην πόρτα του σπιτιού σου πάλι ...
-
... μα δεν μένεις πια εδώ ...
... έχει χρόνια που λείπεις ...
... (τι) κι αν το ξέρω ...
... είμαι πάλι εδώ ...
... είναι που η εικόνα σου σβήνει ...
-
... απ' το μυαλό μου ...
... δεν βλέπω καθαρά ...
... χαράζει ...
... και το μόνο που ακούω ...
... είναι η θάλασσα ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου