το γραμμόφωνο

ποιος σου 'πε ότι η αλήθεια μου είναι όμορφη;

λίγο πριν τα χαράματα
αναπολώ, αυτό που μ΄ απειλεί
υπάρχω εγώ, κ' ύστερα είσαι και συ
Δεν είν' η αλήθεια μου αυτονόητη
σπασμένα νύχια
αυλάκια σ' ένα δίσκο αστραφτερό
κραυγές απ' το γραμμόφωνο.