Κυριακή 17 Απριλίου 2011

παίζωγραφήματιές [group therapy]


... Είναι μιά μυρωδιά, γιατρέ μου, απόκοσμη, δεν μπορώ να την προσδιορίσω αλλιώς, μα τόσο μεθυστική, που όποτε τη συναντώ, κλείνω τα μάτια μου, για να ρουφήξω όσο πιο πολύ μπορώ ...


"Aυτά ήταν τα ακριβή λόγια του κατηγορουμένου, κύριε Δικαστά μου, δευτερόλεπτα πρίν ανοίξει με τα γυμνά του χέρια το ματωμένο κρανίο του μισοπεθαμένου ψυχιάτρου στα δύο"
 

"Και μετά; Τί έγινε μετά, μάρτυρα;"


"Μετά; ... Δεν γνωρίζω, κύριε Δικαστά μου. Μετά έκλεισα τα μάτια"