το εκκρεμές των θεών [καθ' υπέρβασιν]

στάζουν τα μάτια μου σιωπή

απο αμηχανία

μέχρι να φτάσω στέγνωσα

τούτη η βροχή δεν με τρομάζει

για τα παιδιά του κλαίει ο Θεός

μα εγώ γεννήθηκα ορφανός

μη με σκοτώσεις πάλι

τούτο μονάχα σου ζητώ

γλυκιά μου αμαρτία