Σάββατο 8 Μαΐου 2010

μάθημα κοινωνιολογίας

[Eugene Delacroix "La liberte guidant le peuple"]

...Πώς το λέει ο παίκτης? ... "Δύσκολοι καιροί για πρίγκηπες?" ... Τι λε ρε μάγκα. Δηλαδή εγώ που είμαι ένας κοινός θνητός, γιατί ξεροκαταπίνω? ... Ή πώς το είπε ο άλλος? ... "Εν πολλοίς τεχνητή η οικονομική κρίση." Λοιπόν, μαγκάκο, και εσύ Μίκη παιδί μου, sit down-ιάστείτε να σας κάνω μια κοινωνιολογική ανάλυση, εγώ, που καί τα βλέπω με τέσσερα μάτια (καθότι μύωψ), και ξέρω να τα πω και καλύτερα. Έχουμε και λέμε ...
-
... Η σημερινή κατάσταση έχει ώς εξής ... Μέσα απο μια γενιά βουτηγμένη στη "πνευματική" και "οικονομική" βία ("να σε κλέψω, να σου φάω το σπίτι"), που έχει εν πολλοίς απαξιωθεί, και βασανιστικά αλλά σταθερά καταρρέει (χάριν συντομίας, θα τους αποκαλέσουμε "Διεφθαρμένους"), ξεπήδησε μια νέα γενιά ανθρώπων (τους οποίους και θα αποκαλέσουμε οι "Καννίβαλοι"), που στη καλύτερη, βγάζει φωτογραφίες τον συνάνθρωπο του την ώρα που αυτός καίγεται. Ακόμα όμως και αυτό το λίγο είναι στην ουσία καννιβαλισμός. Και όσο και να μην ηχεί καλά στα αυτιά σας, περι αυτού πρόκειται ...
-
... Πόσο μάλλον όταν είσαι εσύ που αρχίζεις (ή που "αρχίζεις") την φωτιά, ή εσύ που την υποδαυλίζεις, ή εσύ που φωνάζεις απο κάτω "να πεθάνετε," λες και είσαι στο Κολοσσαίο. Σε όλες τις εκφάνσεις τις ζωής μας, σε διάφορετικές δόσεις, αλλά έτσι είναι. Το νέο δόγμα πλέον είναι, "να σε κάψω ζωντανό, να σου βγάλω το μάτι" ...
-
... Η ως άνω παρατήρηση μας οδηγεί αυτόματα στην επόμενη. Κάνοντας μια αναγωγή στο παρελθόν, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο κόσμος δεν βλέπει οτι η σημερινή κατάσταση μπορεί να συγκριθεί καλύτερα με την περίοδο της Γαλλικής Επανάστασης, παρά με την άνοδο των εν Ελλάδι συνταγματαρχών στην εξουσία. Πιθανότερο είναι να δούμε να κρεμάν κόσμο στο Σύνταγμα, παρά να γεμίσουν οι φυλακές με αντιφρονούντες. Οι δυνάμεις που συγκρούονται και η δύναμη της επερχόμενης σύγκρουσης προιδεάζουν για κάτι τέτοιο. Θα υπάρξει αίμα, πολύ πιθανόν να χρειαστεί αρκετό, δεν μπορεί να γίνει αλλιώς ...
-
... Συνεχίζοντας την ανάλυση, εδώ τίθεται ένα ερώτημα. Προς ποιά κατεύθυνση οδηγείς μια τέτοια κοινωνία? Ποιός αναλαμβάνει την υλοποίηση ενός τέτοιου οράματος? Και τί μας εγγυάται την επιτυχία ενός τέτοιου εγχειρήματος? Ο'τι και να γίνει, θα πρέπει να έχει μια λογική συνέχεια με τα υπάρχοντα συστήματα ανά τον κόσμο, αν υποθέσουμε οτι οι Έλληνες αναλαμβάνουν να λύσουν τη συγκεκριμένη σπαζοκεφαλιά μόνοι τους, στα πλαίσια του ήδη υπάρχοντος κοινωνικο-οικονομικού μοντέλου ...
-
... Μήπως να γίνεις μια Κούβα? Ο όρος εκτροπή δεν είναι απαραίτητα κακός, όπως μας διδάσκει η φύση με το παράδειγμα του Αχελώου. Αρκεί να είναι οργανωμένη και να περιφρουρείται. Δεν βλέπω όμως κάποιον ικανό να αναλάβει μια τέτοια αποστολή, όπως δεν μπορούσε ο γερό - Gandalf να πάρει το δαχτυλίδι απο τον Frodo, όταν ο τελευταίος του το προσέφερε ... Οπότε? ...
-
... Μπορεί να καταντήσουμε σαν την πάλαι - ποτέ Σοβιετική Ένωση, ή την σημερινή Ταυλάνδη? Δεν μου ακούγεται ωραίο, αλλά είναι αρκετά πιθανό. Το προγαμιαίο συμβόλαιο που σύννηψαν οι "Διεφθαρμένοι" με τους "Μασόνους" ως ύστατη λύση για την "διατήρηση των κεκτημένων" (ή μήπως καλύτερα κεκλεμμένων?) είναι ισχύος δεκαετούς (και βάλε), στην οποία δεκαετία θα δούμε τεράστιες ανατροπές, που ώς ένα σημείο, δικαιολογούν την στάση των "Καννίβαλων," οι οποίοι μεγαλώσαν με άλλα ιδανικά και standards, τα οποία και βλέπουν να καταρρέουν μπροστά στα μάτια τους ...
-
... Ίσως η λύση να μπορούσε να βρεθεί μέσα απο μια συλλογικότητα, αλλά και πάλι, ποιά? Τους "Διεφθαρμένους" ή τους "Καννίβαλους?" Εναλλακτικά, σε πόσο ποιο νεαρές ηλικίες να πάει κανείς, για να βρεί διαμάντι? Η ιστορία στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν βοηθάει, καθώς πλέον η εξίσωση έχει πολύ περισσότερες παραμέτρους απο οποιαδήποτε άλλη περίοδο στην ιστορία της ανθρωπότητας για να την κατανοήσει και να την λύσει ένας 20χρονος - 25χρονος ...
-
... Οπότε? ... Κάπου εδώ σηκώνω τα χέρια ψηλά. Ή μήπως να πλύνω τα χέρια μου σαν τον Πόντιο Πιλάτο? Ίσως είμαι μικρός ακόμα για να απαντήσω σε αυτό το ερώτημα. Ίσως αν ήμουν στην κορυφή ενός ουρανοξύστη και είχα καλύτερη θέα, να μπορούσα να μαντέψω αυτό το οποίο πρόκειται να εξελιχθεί μπροστά στα μάτια μας την επόμενη δεκαετία ...
-
... Άλλα, επειδή, όπως όλοι οι πνευματικοί άνθρωποι, είμαι λίγο ματαιόδοξος, θα πώ την άποψη μου, αφού μάλιστα με ειδοποιούν απο το κοντρόλ οτι δεκάδες τηλεφωνήματα ακροατών το ζητούν επιτακτικά (όχι που θα γλιτώνατε) ...
-
... Λοιπόν ... Έχουμε και λέμε ... Η συντηρητική (όχι με την πολιτική έννοια, αλλά με την ετυμολογική) διαχείριση του Ελληνικού προβλήματος ίσως μας επιτρέψει να είμαστε ακμαίοι μέχρι την στιγμή που θα μας συμπαρασύρει το ευρύτερο κλίμα αλλαγής, αν δεχτούμε οτι η αναγωγή τούτης της ανάλυσης σε παγκόσμιο επίπεδο είναι δυνατή, που είναι εν μέροις ... Ήδη, οι "μασόνοι" έχουν εγκαταστήσει φιλελεύθερες κυβερνήσεις στις σημαντικότερες χώρες, οι οποίες λειτουργούν πλέον ξεκάθαρα σαν το τελευταίο ανάχωμα του σημερινού status quo ... Ο Τρισέ μιλάει πλέον ανοιχτά για "Παγκόσμια Διακυβέρνηση," που δεν θα μακροημερεύσει ... θα αποδειχτεί το "μετέωρο βήμα του πελαργού" ... Σε τέτοιες περιπτώσεις, ίσως ένας πόλεμος αποδειχτεί λυτρωτικός. Και εκεί θα πρέπει να είμαστε ακμαίοι και με υψηλό φρόνημα, για να υπερασπιστουμε τα εδάφη για τα οποία πεθάναν οι προγόνοι μας. Αλλά και χορτάτοι ...
-
... Έν πάση περιπτώσει, θεωρώ οτι έτσι όπως είναι αυτή τη στιγμή η ελληνική κοινωνία, είναι προτιμότερο, απο πολλές απόψεις, η λύση να έρθει απο έξω, παρά απο μέσα, οποια μορφή και αν λάβει τελικά αυτή ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου