το εκκρεμές των ανθρώπων [ίλιγγος]

έτσι όπως ξημερώνει
και έχει αποτραβηχτεί η ζωή
πίσω απο ένα λευκό σεντόνι
μου ήρθε μια εικόνα στο μυαλό
στο στόμα μία λέξη
μιά αλήθεια ανομολόγητη
τρία πατώματα ψηλή

το εκκρεμές των ανθρώπων [συλλήβδην]

μοιάζει η ματιά σου να κυλά
στο στέρνο μου, σαν δάκρυ
μοιάζει η σιωπή να διαπερνά
την θλίψη, σαν αγάπη
μοιάζει το γέλιο σου σαν φώς
μοιάζω και εγώ σαν ναυαγός
αλήθεια
πόσο μοιάζουμε

Rorschach's Journal [my dying bride]

μοιραία έφτασε το τέλος
απ' την αρχή στο έλεγα
κάπου το ξέχασα και εγώ

το εκκρεμές των θεών [νέρων]

φλέγεται η πόλη, μα εγώ
στέκομαι παραπέρα
με ένα κερί στο χέρι μου
και με περρίσιο σαρκασμό
χαμογελάω στο άγνωστο
σ' αυτόν τον τύπο, τον σκυφτό
που στέκεται μπροστά μου